ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η ιστορία έχει ως εξής:

Κάπου στη Συρία, δημοσιογράφος – φωτογράφος, πλησιάζει το πιτσιρίκι και το «σημαδεύει» με την φωτογραφική του μηχανή. Αυτό νομίζει ότι είναι όπλο και μηχανικά σηκώνει τα χέρια του…Παραδίνεται. Ο δημοσιογράφος το δημοσίευσε αμέσως στα μέσα κοινωνική δικτύωσης και έτσι το μάθαμε.

Τέλος ιστορίας…Ή αρχή;

Είναι χαρακτηριστικά τα σφραγισμένα χείλη, τα μάτια που με το κάρβουνό τους γράφουν τη λέξη «ΦΟΒΟΣ», οι σφιγμένες γροθιές που δεν έχει δύναμη να τις σφίξει αλλά το κάνει.

Το πιτσιρίκι καλά καλά δεν μπορεί να περπατήσει ακόμα, αλλά έμαθε να σηκώνει τα χέρια ψηλά. Μαθαίνει να φοβάται για να ζει. Αυτό είναι το φυσιολογικό εκεί στις «Συρίες». Γεννήθηκε μια γενιά που μεγαλώνει με αυτά τα χαρακτηριστικά. Αυτό είναι το «κέρδος» για τους ιμπεριαλιστές. Στόχος τους, το πιτσιρίκι να συνεχίσει να σηκώνει τα χέρια ψηλά, να συνεχίσουν αυτά τα κάρβουνα να γράφουν την ίδια λέξη.

Τους ενημερώνουμε. Μεγαλώνουμε κι εμείς αντίστοιχη γενιά.

Αιτία πολέμου το νέο χτύπημα που έρχεται στην Ασφάλιση (Άρθρο)

Για μια ακόμα φορά γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές! Η κυβέρνηση της «σκληρής» διαπραγμάτευσης, των κόκκινων γραμμών επιχειρεί με τη βοήθεια της τρόικας το τελειωτικό χτύπημα σε ότι έχει απομείνει απ’ την Κοινωνική Ασφάλιση.

Αυξάνουν ξανά  τα όρια ηλικίας και καταργούν τη δυνατότητα που είχαν αρκετοί εργαζόμενοι να συνταξιοδοτηθούν πριν το 62^ο  έτος ή το γενικό όριο του 67^ου. Το συγκεκριμένο μέτρο  θίγει κυρίως παλιούς ασφαλισμένους που μπορεί να έχουν μπει στην παραγωγή και απ’ τη δεκαετία του ’70  και τους λείπουν ένσημα, ή το όριο ηλικίας, γυναίκες με ανήλικα παιδιά, εργαζόμενους που ασφαλίζονται στα ΒΑΕ, ασφαλισμένους στο δημόσιο με τουλάχιστον 25ετία και μεταβατικά όρια ηλικίας πριν το 62^ο  έτος.

Αυξάνουν τον ελάχιστο αριθμό των ενσήμων για κατοχύρωση του δικαιώματος στη σύνταξη από τα 4.500 στα 6.000 ένσημα, αποκλείοντας ουσιαστικά χιλιάδες νέους εργαζόμενους που σήμερα η ανεργία θερίζει, που εργάζονται 2ωρα και 3ωρα σε διάφορα προγράμματα, τους εποχικούς από οποιαδήποτε προοπτική κάποια στιγμή να πάρουν σύνταξη.

Μαγειρεύουν ξανά και ξανά τους συντελεστές αναπλήρωσης ώστε να φτάσουν οι συντάξεις στα 200 και 300 ευρώ, κοντά στα όρια αυτού που ορίζουν οι ίδιοι σαν «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».

Τσακίζουν το ΕΚΑΣ που έδινε ανάσα στους χαμηλοσυνταξιούχους, μειώνουν τα προνοιακά επιδόματα.

Τα παραπάνω μέτρα έρχονται σε μια στιγμή που προωθείται η ενοποίηση των ταμείων, ενοποίηση που θα γίνει το όχημα για νέες ανατροπές με δραστικές μειώσεις των συντάξεων και των παροχών, ενώ θα σημάνει το τέλος των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ που δίνουν ορισμένα ταμεία.

Γίνεται φανερό  ότι οι ανατροπές που επιχειρούν  μας αφορούν όλους, το σύνολο της εργατικής τάξης, και πρέπει να αποτελέσουν αιτία πολέμου, να δώσουμε τη μάχη με όλα τα μέσα να  μην περάσουν.

 Να αποκρούσουμε την κυβερνητική προπαγάνδα  που επιχειρεί να κρύψει τους πραγματικούς ενόχους για την τραγική οικονομική κατάσταση στα ταμεία και προβάλλουν τα περιστατικά κάποιων παράνομων συντάξεων, τις δήθεν υψηλές παροχές μιας μικρής μειοψηφίας ,τις διάφορες ανισότητες ή  προσπαθούν να παρουσιάσουν το Ασφαλιστικό σαν ένα τεχνοκρατικό πρόβλημα, σαν ζήτημα λογιστικής κακοδιαχείρισης που οδήγησε στα ελλείμματα. Να απορρίψουμε την άποψη ότι και οι εργαζόμενοι έχουμε ευθύνες, επιχειρώντας να βάλουν  μ’ αυτόν τον τρόπο στο ίδιο τσουβάλι θύτες και θύματα μαζί.

Η αλήθεια είναι ότι για την άσχημη κατάσταση των ταμείων , των συντάξεων και της κοινωνικής ασφάλισης, την ευθύνη φέρουν όλες οι κυβερνήσεις που για λογαριασμό του κεφαλαίου, λήστεψαν τα αποθεματικά των ταμείων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Οι αντιλαϊκές πολιτικές για το Ασφαλιστικό που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα και αυτές που σχεδιάζονται, συνδέονται άμεσα με αποφάσεις της Ε.Ε και προωθούνται σε όλα τα κράτη -μέλη της πολύ πριν την οικονομική κρίση και δεν περιορίζονται μόνο  στα υπερχρεωμένα κράτη αλλά σε όλα, ανεξάρτητα αν αυτά έχουν ή όχι μνημόνια.

 Έχουν στόχο τη μείωση στο κατώτερο δυνατό επίπεδο της τιμής εργατικής δύναμης, τη μείωση αυτού που λένε «μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος», τη μεταφορά των ασφαλιστικών βαρών του κράτους και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στις πλάτες των εργαζομένων, τη λειτουργία του ασφαλιστικού συστήματος στη βάση της ανταποδοτικότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τελευταίο, αποτελούν τα  όσα είπε ο διοικητής του Ι.Κ.Α Ροβέρτος Σπυρόπουλος, ο οποίος λειτουργώντας σαν «λαγός» σε συνέδριο για την απασχόληση και την ασφάλιση, άνοιξε ζήτημα για διαφοροποίηση των παροχών υγείας ανάλογα με τον αριθμό των ενσήμων κάθε ασφαλισμένου μπαίνοντας στη λογική των ιδιωτικών συμβολαίων Υγείας.

 Δημιουργούν πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο στην ιδιωτική Υγεία και Ασφάλιση, εκεί που σπρώχνουν τους ασφαλισμένους με την υποβάθμιση των δημόσιων δομών, με τη συρρίκνωση της κρατικής στήριξης των ταμείων.

Επιχειρούν με την αξιοποίηση των αποθεματικών και των εισφορών των εργαζομένων, να χρηματοδοτούν τις μεγάλες επιχειρήσεις για να εκτινάξουν τα κέρδη τους, όπως λέμε, με «δανεικά και αγύριστα».

Να θυμόμαστε ότι η όποια προσωρινή ανάκαμψη ή επιστροφή σε υψηλό ρυθμό καπιταλιστικής ανάπτυξης  δεν πρόκειται να εξαλείψει την ανεργία ή τα αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν στο όνομα της κρίσης. Ως τώρα μας πετσοκόβουν στο όνομα της κρίσης, αύριο αυτό θα γίνεται στο όνομα της ανάπτυξης.

Μονόδρομος είναι για όλους μας, ανεξάρτητα απ’ το ταμείο ασφάλισης, εν ενεργεία και συνταξιούχους , η κινητοποίηση και η οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Για να μπουν εμπόδια στις νέες ανατροπές της σημερινής κυβέρνησης  ή όποιας άλλης  πίνει νερό στο όνομα της Ε.Ε και  υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και τη κερδοφορία του κεφαλαίου. Να διεκδικήσουμε συντάξεις και παροχές που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες μας. Τα προβλήματα δεν τα λύνουν ούτε τα κοινωνικά παντοπωλεία και φαρμακεία, ούτε τα συσσίτια.

Λύση μπορεί να δώσει μόνο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα και η ταξική πάλη, εκεί που είναι η θέση όλων μας!

ΓΑΖΑ

COLLATERAL DAMAGES[*]

 Ακούσαμε αυτόν τον όρο πρώτη φορά κατά την διάρκεια των νατοϊκών βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία το 1999. Ήταν τότε που οι «έξυπνες», ιμπεριαλιστικές βόμβες τους χτυπούσαν επιβατηγά τραίνα, γέφυρες, κτίρια. Ήταν τότε που τα μαχητικά νατοϊκά απεροπλάνα, απογειώνονταν από την βάση του Αβιάνο, της ενταγμένης στην δημοκρατική ΕΕ, Ιταλία  και ξερνούσαν βόμβες με απεμπλουτισμένο ουράνιο που «πότιζε» τη γη της Γιουγκοσλαβίας. «Κάθε απώλεια αμάχων είναι πολύ λυπηρή, αλλά οι χθεσινές αεροπορικές εκστρατείες είχαν πολύ καλά αποτελέσματα». Αυτή ήταν η δήλωση του νατοϊκού εκπροσώπου μετά τον βομβαρδισμό στο Αλέξινατς, μια μικρή πόλη της Σερβίας, όπου η «λυπηρή απώλεια των αμάχων» μετρούσε 10δες θύματα.

Λωρίδα της Γάζας 2014. Τέσσερα πιτσιρίκια 9-10 ετών παίζουν, στην παραλία της Γάζας. Παράλληλα ψάχνουν στα χαλάσματα για οτιδήποτε μπορούν να πάνε στην οικογένειά τους που θα αποφέρει κάποιο εισόδημα. Πιτσιρίκια είναι…μπορούν να συνδυάσουν τα πάντα. Μπορούν να κάνουν τη δουλειά παιχνίδι τόσο εύκολα! Είναι στη φύση τους!

Το παιχνίδι κόπηκε απότομα. Ούτε που το κατάλαβαν. Το τελευταίο που πρόλαβαν να ακούσουν ήταν αυτό το χαρακτηριστικό σφύριγμα του πυραύλου που «σκίζει» τον αέρα. Τα πιτσιρίκια δεν θα γυρίσουν σπίτι.

«Λάθος», αποφαίνεται ο Ισραηλινός αξιωματούχος. «Θα διαταχθεί έρευνα», λέει με αποφασιστικότητα.

Τα πιτσιρίκια της φωτογραφίας κοιτούν το νεκρό γειτονόπουλο. Κι άλλο «λάθος». Είναι χαρακτηριστική η οικειότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το θέαμα. Για εμάς τους άμαθους, αυτή η φωτογραφία είναι σοκαριστική. Για τα πιτσιρίκια που την έχουν σκαπουλάρει και αυτό το δευτερόλεπτο από τον θάνατο, είναι καθημερινότητα. Αυτά τα πιτσιρίκια κάποιοι θιασώτες των «ίσων αποστάσεων», θα τα αποκαλέσουν τρομοκράτες όταν θελήσουν να βρουν ποιος έκανε το «λάθος». Όταν, λόγω της οικειότητας με τον θάνατο, θα απαντήσουν με τον τρόπο που μαθαίνουν να ζουν από τη στιγμή που γεννήθηκαν.

Εμείς δεν είμαστε των «ίσων αποστάσεων». Υπάρχει ο θύτης και το θύμα! Εμείς λέμε ότι αυτή τη στιγμή στη Λωρίδα της Γάζας συντελείται για άλλη μια φορά ένα από τα πολλά ιμπεριαλιστικά εγκλήματα. Υπέυθυνοι γι’ αυτό είναι το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Η ελληνική κυβέρνηση «καταδικάζει τη βία από όπου κι αν προέρχεται», βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι αυτούς που κάνουν τα «λάθη», με αυτούς που τα υπομένουν. Την ίδια στιγμή πραγματοποιεί κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ.

Δεν υπάρχουν λάθη! Υπάρχουν ιμπεριαλιστικά εγκλήματα! Οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι! Παίρνουμε θέση και η θέση μας είναι πάντα δίπλα σε αυτούς που λογίζονται ως «εμπόδια». Άλλοτε είναι εμπόδια γιατί ζητούν να αμείβονται σύμφωνα με τις ανάγκες τους, άλλοτε είναι εμπόδια γιατί η γη τους μπορεί να αποφέρει κι άλλα κέρδη στα μονοπώλια και άλλοτε γιατί «τρομοκρατούν» τους άρχοντες με τις ιδέες τους.

Στόχος μας, να είμαστε το εμπόδιο στα σχέδιά τους, όποια κι αν είναι αυτά!

 

 

 

[*] Collateral damages = Παράπλευρες απώλειες.